به اسبها فکر میکنم

و به آن  کاسه های سفال آبی

که  سیراب نمبکنند سواران را

به اسبها فکر میکنم

و  به دشتهایی که سبز نبود

 هیچ چشمه ای جاری نشد

به اسبها فکر میکنم و به آزادی

آزادی  ،  آن شاهین جوان

که در این دشت

هیچ مجالی برای نشستن

بر دوش سواران پیدا نمیکند

به اسبها فکر میکنم

که نمی تازند و  شیهه نمیزنند

به نعل های کهنه ای فکر میکنم

که خوشبختی نیاوردند

به گهواره هایی که نه شاعر نه سوار 

و نه هیچ گاه لالایی نرمی

برای خواب کودکان

در خویش نپروردند

به  اسبها فکر میکنم

به اسبها 

و به آزادی

 آن شاهین جوان