کلاه کج مرا / آن مردان / از آن قبیله سوار
که باد آسا تاختند / بردند
کاکل بی تاب مرا/ آن بادها / که از آه/ یا باغهای تشنه متروک
در آن در ه های پر صخره/ می خاستند / بردند
نمی توان چیزی گفت
کمی بلندتر/ کمی مهربانتر
و حتما حتما / زیباتر از آنی
که من دستی / تمنایی / چشمی باز
سوی تو بگشایم .
-------------------------------------------------------
رها نمیکند مرا جهان
جهانی که بعد از تو
کمتر از یک تار مویت
دوستش داشته ام
دیدی گذشت عمر
زمان کمی چرخید
بی تو ای رها / ای چرخی
بی تو رفیق کبیر
موجهای شعر و صدا
چون تارهای معطر موی تو
از دره ها و بادها و صداها
مرا رها نمی کنند
ای مرزهای خاموش نگاه
نگاه شاعر به جهان
ترا ...ترا...ای رها رها رها
رها نمی کنم
-------------------------------------------------------------------
به آپو که بیمارش شدم
معتاد نامش/ سلامش
و بوی کردستان که بی دریغ
از چادر سیاهش
نورگرفت و روشن شد جهان من
آپو / خدای دشتهای بی آهو
چگونه می گذرد رود ترانه ها؟
هر شب که می آیم و نیستی و دوستت دارم
آپو باغ بان عطر های بی مثال
مهربان همیشه / بانویی با چراغ چشمان شور انگیز
از جمله یاسها / رزها / بنفشه ها
ساده تر / مهربانتر/ صمیمی تر
سیاه پوش ساده/ ساده نیست اصلا
زنگ می زنم / می پوسم
نیستی بسادگی
خاموش و بی آغوش رفته ایی
ساده چون گیسویی که بوی برگ گردو داشت
و سیاه چون شبهای انزلی
که در باران و چپر پر دزمان
در باران گم کرده ام ترا / آپو
باغگرد گل کار / شاه رفتار
اردیبهشت نیامد امسال که آپو نیامد
آپو / خدای ساده نزدیک
دور دور دور / دور شدی از دود ها
از ترانه های ساده و شعر های پیچیده
دیگر نشان باغ آپو هم یادم نیست