ارواح آدمهای خسته
چون ماهی ها....
با هوای آب و یار و بوسه
می پرند از جا
و رود های گل آلود
ترانه خوان کرشمه های بارانند
قرقره آواز ها
در گلوی بوسه ها
کبود های دریایی
از لبان ارواح خسته ماهی ها
تا هنوز حبابهای بی رنگند..
000000000000000000000000000000000000
آدمهای سر کاری...
سر کارند
شامگاه دل تنگی ها ست
تو نیستی و فردا
عید است
من خسته ام
و تا هنوز سر کارم.
====================================
از یادم نرفته ای
شکوفه آلوی زرد و سفید
در بارانهای هر نوروز
چون آرزو در کنارم بودی ...
روزی چون این
در روز های بارانی
--------------------------------------------------------------------------------
چشمه ها چشم زمینند
گریان به دشتها
که مردان و زنان را
گاه گرسنه , گاه سیر
در زاد و رود و کشت
کشته می بینند
و کوهستان
سنگ مزار آدمیست
که هزاران سال فرسودگی
دشتی ساخته ازو
که دلش با آدمی
چشمش به آسمان
چشمه چشم زمین است
روشنی و خواب و علف
شعر و بادام و نیشکر ازوست
و تو ...
خوابی و آرامی
که نازش هر شکوفه و ترانه ای.
خوانشی در شور
و نوایی شیرین
بادام خیال هر باغ شکوفه بارانی
-------------------------------------------------------------------
جانم
دفترم
کبوترم
نیستی
جان جان من
تو هم
چون باران و نماز و دوست
رفته ای
آه جانم...وای حبیبم
داد ای داد
ای دفتر ساده من