هر شب خسته و رها
با تو به خانه می روم
خانه ام کجاست؟
هر بامداد
ستاره من گم شده است
و من در میان خارستان
خسته و خمار
بیدار می شوم .
-------------------------------------------------------
دمی نگاه کرد
پشت چراغهای چشمک زن
ایستادم ـ تا برود
چشمهای من حالا
پیر شده اند
باز هم اگر بیاید
چشمکی خواهد زد
افسوس ... نخواهم دید
---------------------------------------------------
تو کنار منی
کنار من
یعنی تو منی
جان بی نفسم ـ
ای صدای دور
شفای آب و نوای خواب با توست
چیزی بگو
دستی تکان بده
از میان این همه پنجره
که هر غروب
شتابناک می گذرند
انگار سفریست با قطار
تو در میانه راه
چون کودکی معصوم
دست تکان میدهی
برای این همه مسافر
و شاید برای من
--------------------------------------------------
تو تمام میز منی
لیوان ها را بر تو استوار می نهم
و دفتر ها را بر تو می گسترم
شعر و قصه و نفاشی ها
با تو سخن می گویند
تو اگر نباشی
من میزبان چرا باشم
با لیوانی در دست
و این همه رویا
رقصان و ترانه خوان
در شعله های شمع
و بر گستره سفیدکاغذ ها
سقوط حواهم کرد