جایی که من بنویسم  

تو حتما نیستی 

جایی که تو باشی  هم ،  

 من خواب ببینم - خواب خوابهای سرما ها 

و بارانهای بی رگبار 

آرام - آرام - نرم که می خیزم  

آنگاه که نه تو هستی  و نه من 

و شعر و دنیای رابط 

بی چراغ و بیهوده تا همیشه خاموشند. 

 /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// 

از همه نرمه ها و نوازش ها 

تبار تو  حتی به پر کبوتر نرسید  

و آن شد که شد 

دشنام و درشت و زخم 

که ماند تا بماند 

تو چهره ات را  ، 

 نیمی در شیر ، نیمی در تیزاب 

شسته بود انگار مادرت 

نیم شیر شسته سالها هویدا بود 

نیمه تیزابی رخسارت ، به پیرانه سر 

هر روز به وحشت می کشد مرا 

////////////////////////////////////////////////////////////// 

شگفتا پس از تو باز باران است 

میان کلبه های تک و توک 

هنوز تو میروی بی چتر و بی شولا 

باران مرا رها نمی کند و ترا 

 که بی هم  ، ساعتی 

در ریتم خواب آورش ،چشمی گرم داریم  

حالا ساعت چند است؟ 

از دیر هم چیزی گذشت 

من البته بیدارم 

تو خواب مرا، شاید ،اگر خوابی !

کاش ببینی تا صبح شادابت