نقاشی های من
ناله های تنهاییست
کاعذ های بی رنگ من
گردشیست تکراری
در برفها.... در اعماق مه
//////////////////////////////////////////////////////////////////
تابستان را سر برید ه ام
بر اجاقی داغ
از ذغالهای تن سوخته خودم
و از ران و بازوی شهریور
و گُرده مرداد
کبابی ساخته ام
آه مهر و آبان
ای آذر ...
ای نیلوفران پر سوخته من
این نوش خوارگی را بر من روا دارید...
/////////////////////////////////////////////////////////
خانه ات را بلد نیستم
اگر نیایی ...
صدا نزنی مرا...
گم میشوم در شهر
چشمهات ناپیداست...
نمی رسد صدای تو
که با یک بانگ
دشتها از آهوان خالی می شد
شبان رمه های آهو
ای دشتبان دلتنگی ها
کجا رفته ای؟
در این شهر شلوغ
در پیاده روهای کم گذار
شبی من بخوابم
شاید چون ماه بخشنده
توری از نور سفیدت را
بر من گسترانیده ..آرام بگذری
//////////////////////////////////////////////////
همیشه که از تو جدا
خوابهای آب می بینم
روزگار من در رویا
...بارانی و نمناک است
از پیچ و خمهایی گذشته ام
که آنجا سر چاه
در سطل اول
آب روشن سردم بودی
تشنگی پس از تو معنی شد
تو اگر بودی ... من سیراب رویا بودم
///////////////////////////////////////////////////////
چرا گاهی هم نشد که بیایی
در سُر سُر همه سُرایشها
که بلغزی در رام بازوان من
که قُله های بلند آرزو را
بگذاری تا صد سال
برفها ببارند
سر بسر ما را
اول که نا رفیقی و دوم که دوستت داریم و سیوم که حالش نیست تا بگیم. و اما بعد دیدندت که اومدی طرفهای ما. واسه چکار ها تا بماند. خسیس خیس خیس... یک کادو برای تابان اینهمه گرون نبود .یه لیوان چایی برای عموی نیک بچه ها مهیاست. اوضاع؟ احوال... ؟ راوی میگفت قمرت در عقرب چاییده. نزذیکتر بیا . و اما بعد کمی گذشتیم و نوشته هات ماه بود عسل ترش نخوردی ...خوردی. اوکی ....راسنی خانوم رضوی هم سلام دارند.
مثل روز برایم روشن است
عاقبت تکرارِ این دوستت دارم ها
تو را از من خواهد گرفت!
یادم باشد جایی ننویسم
که حتی عشق هم
وقتی بی چشمداشت
ارزانی شود...
دلسردی می آورد!
نمی خواهم دیگران به این بهانه
ظلم کردن را از تو بیاموزند!
بر گرفته از شعرهای امیر ساقریچی
نبض شعر هات ضعیف شده. خودت داری میمیری یا شاعر درونت. نقاش و مجسمه سازت رو که سالهاست فاتحه خوندیم براش. حالا که در بیخودی ها آرزوی کارتون خوابی و ماه دیدن زده بسرت. چهارشنبه سیما نشست هست . بسم الهاه اومدنی بودی . نصف زنگی بزن.زنگ ما که به اون گرامی شما هم نیست.
شعرها رو تغییر دادی یا اینکه من اشتباه می کنم؟
به هر حال اینبار به نظرم بهتر از قبل شده
شاید حس های من تعییر کرده!!!!!!!!
سلام محراب حالت چطوره؟ رز رو که فراموش نکردی
سلام رز...یار قدیمی. هنوز آلزایمر نگرفته ام که حتی اگر بگیرم هم باز تو رز خود مایی...الهه گلها یی و خاتون مهربانی های بی مثال.