عاشقانه های یخ کرده
berang.blogsky.comعاشقانه های یخ کرده
berang.blogsky.comافسانه های بیرنگم
وقتی که شب
چون عبایی سنگی
مخمل سیاهش را بر دوش
افکنده می آید
تا در خانه مرا بزند
می ترسم
می ترسم
که ستاره های لاغر رنگ پریده من
باز بزنند زیر گریه ها
در این آسمان سیاه
وقتی که پاییز
همین تک گلدان اتاقم را
به کشتن تهدید میکند
باز می ترسم
می ترسم
که اصلا خورشید هم بترسد
و فردا نیاید باز
وقتی تو نیستی
و صدایت هم نیست
من چراغبانم
شعله افروز
در هر شب بیداری
با غزلها و یک فنجان چای سرد
و دود سیگاری
که با ستاره و آسمان
و خیالی از تو
هچون پتویی گرم
در بغل دارم
و با سرما هیچ
و تا بوسه ها باز
----------------------------------------------------
چقدر ملولم
و لو لم
وقتی که
غمگین و پیچیده میگذرم
چون هر شب ، این کوچه رها ، از منظره را
چقدر لولم و چقدر بی پولم
وقتی که دستی
بر آستینم ، گرم یا سرد
نمی پیچد
تنهایم، وای بر من
چقدر بی کس شده ام
بار جهان
با غصه ها بر کولم
و من چقدر
امشب ملولم
و چون هر شب لولم
غمگین و پیچیده
-----------------------------------------------------------------
و سر انجام
باز آخر شب
و حکایت...
حکایت توست
و چشمت
آّن که بی قرارم میکرد
و زبانت
که شعله ها می افروخت
و داستانی را
که هر شب
حکایتی رفت از تو
از تو - از تو
از تو بود
بودن یا نابودی یک دفتر
و باز از اول
حالا انگار
باز هم حکایت توست
